Beti pentsatu izan dut transparentzia eta naturaltasuna pertsonaren bertuteak direla. Ze hobeto norbaitekin zaudenean egia aurretik erakustea baino. Baina aizu, nazkatzen hasia naiz horrenbeste koherentziarekin, neuk neure buruari exijitzen diodanaz ari naiz, ze inguruan gero eta gehiago, agian beti baina hain naiz inozoa orain arte ez naizela ohartu, azpijokoa eta faltsukeria besterik ez dut ikusten, bai gertuenetik hasita urrun geratzen zaizkidanera arte.
Zerbait egiten dudala naturaltasun osoz eta inguruan susmo txarrak eta aurpegi arraroak besterik ez dut somatzen, eta sentsibilitatea puri purian daukazunean, azken boladan ia beti, tori buru haustea, tori gaizki egona... errudun sentiarazten zaituzte, baina zeren errudun? nik ez dut ezer egin eta, nire bizitza aurrera eramaten saiatzen ari naiz besterik gabe.
Eta hori norbanakoez hitz egiten, ze politikara jauzi egingo banu...
Hobe ez pentsatzea, ze etorkizun datorkigu herri txiki honetako biztanleoi...
Uste dut naturala izaten jarraituko dudala, krixton hostia pila jasotzen badut ere.
No comments:
Post a Comment