SOLIDARITY

Nerabe garaiko kanta baten izenburua da, itxura denez beste gizarte batekoak gara, naiz, hitz hori niretzat esanahiez beterik dago, gure formazio kultural politikoak hala erakutsi zidan aspaldi, eta adinarekin kontserbadoreagoak bihurtzen garela badiote ere, nik uste egunetik egunera erradikalagoa naizela, planteamenduetan, ideietan, funtsean burges txiki bat banaiz ere.

Bizi garen krisi garai hauetan herritarrok ez badugu gizartea, sistema sozio-politikoa aldatzeko pausorik ematen, noiz egingo dugu? Benetan lasai bizi al gaitezke gure bizilagunek bizitza duin bat eramateko haina ez dutela ikusirik?

Langabezi tasak gora doaz, herritarron maila adkisitiboa behera, batzuei krisia gutxiago afektatu arren, zer itxaron behar dugu guri, norbanakoari tokatu arte?

Biharko greba eguna deituta dago gure herrian. Lantokian greba kontu hauekin esperientzia txarrak izan ditut eta nire jokabidea aldatu egin dut. Ez naiz ni izango greba deituko duena, egongo da ba beste inor nire lankideen artean konzientzia minimo bat izango duena ezta? Ba itxura denez ez. Inork ez du hitzik esan, eta itxura denez ni izango naiz greba egingo duen bakarra.

Flipatu egiten dut, plantila euskalduna, itxura batera abertzalea, eta inork ez du greba egiteko planteamendurik egin, ez eta greba egiteko intentziorik adierazi.

Ez da ba beldurra izango, ezin dut ulertu.

Nik kontzientzia oso lasai daukat, bihar kalera irtengo naiz, gobernuak eta oro har sistemak langilegoari egiten digutena salatzera, baina bihar ere triste egongo naiz, triste ze nirekin lan egiten duten guztiak (edo gehienak behintzat) lanera joango dira hemen ezer gertatu izan ez balitz bezala. Hori bai solidaritatea!!!

MAITEMINA

Nola daiteke horrela sentitzea

jakingo bazenu zenbat maite zaitudan

baina ez zaizu interesatzen

Zure begiradak zoratu egiten nau

hotza izan arren, indiferentea,

baina zerbait ezkutatzen da

zerbait ezkutatzen duzu ezti koloreko begi horien atzean

Zure irrifarrak galdu egiten nau

beste mundu batera narama

irrifar hori niri zuzendua ez izan arren

Zure muxu goxoen oroitzapen soilak

kitzikatu egiten nau

zer ez nuen nik emango

ezti zaporeko ezpain horiek berriro dastatzeagatik

Zure beso gihartsuak

nire beso ahulak laztantzen imajinatzen ditut

zure bizkarra irudikatzen dut

zure ipur masailak

zure belarri ttipiak

Zure mingain bustia senti dezaket

zurekin akordatzen naizen bakoitzean

eta ezin dut, ezin dut gehiago

Bai, maiteminduta nago,

gogorra da onartzea

onartzea zentzu bakarreko maitasuna dela

baina ezin dut nire burua, nire bihotza engainatu

Nola daiteke horrela sentitzea...

...jakingo bazenu zenbat maite zaitudan...

errealitate gordina

a buen entendedor...
... pocas palabras bastan!

egia borobila, baina batzuetan zaila da onartzea, seguruenik ez dugulako nahi...

Denbora kontuak

Hemengo hau eta ondoren etorriko diren beste batzuk 2005, 2006 urteetan idatzitako poematxoak (nolabait deitzearren) dira. Batzuk agian kursi xamarrak izango dira, baina momentuko sentimenduak erreflejatzen dituzte, besterik gabe, eta batzuk baliogarri zaizkit 2010ean ere nire barnea adierazteko!

Berrogei urte pasatu dira
Gauzak ez dira aldatu ordea,
Badirudi denbora gelditu egin dela,
Badirudi, baina ez,
Bestela galdetu
galdetu hortik
Ziegetan urteak daramatzaten horiei
galdetu
Ea denbora gelditu ote zaien
Ea gaztetasuna errekuperatuko ote duten
Egunen baten
Kalean berriro direnean
Berrogei urte geroago

ZORIONTASUNA

Askotan galdetu izan diot neure buruari zoriontasuna zer den. Azkenaldian nire inguruan ikusi eta sentitu ditudan bihotz bakarti, apurtu guztiak ikusirik berriro ere galdetu diot, zer da bada zoriontasuna? Ba ote da benetan zoriontsu sentitzen den izakirik, edo behar bada gizakirik esan beharko nuke, zeren zoriontasuna izaki arrazionalen kontu bat dela dirudi, animaliak ere deprimitu egiten diren arren, seguru ez dutela zoriontasuna bilatzen gizakion antzera. Ta kontua da ez diodala nire galderari erantzunik topatzen.

Dakidan gauza bakarra zera da, zoriontsu sentitu izan naizeneko uneetan nirekin zeuden pertsonak, nituen gauzak, igarotako tokiak, ez daudela gehiago nirekin. Une batez egon direla hor eta konturatu naizenerako desagertu egin direla. Eta horregatik bizi naiz alde batetik triste, baina bestalde, bilatzen, une batez zoriontsu egingo nauten egoerak, lekuak, liburuak, filmeak, pertsonak bilatzen bizi naiz, eta batzuetan bilaketa horretan oso bakarrik sentitu ohi naiz, eta ahul, indarrik gabe, dena pikutara botatzeko gogoz. Baina gero une zoriontsu bat suertatzen denean, bilaketarako grina pizten zait berriro ere, eta animoz betetzen naiz eta gogor ekiten diot nire bilaketari.

Kasualitatez hau idatzi dudan hontan, zineman izan naiz gai honi buruzko filme bat ikusten eta bertako protagonistak horrela amaitzen du: “Behin zoriontsu izan zarenean benetan, gehiago bizitzeak ez duela merezi”. Eta ez nago ados, zoriontsu izan eta gero, une hori itzali egiten denean, zulo ilun batean sartzen zara eta zaila da hasieran argi izpirik topatzea, baina tunel guztiek dute amaiera, eta itxaropena hor nunbait azaltzen da gutxien espero duzun une eta tokian.

Kezka bakarra daukat: mundu guztia dabil nire antzera edo ni naiz nire mundu honetan zoriontsu ez den bakarra?

SEX & LOVE

Sexua gizakion beharra da, batzuk behar handiagoa izaten dute, beste batzuk gutxiago, garai batzuetan behar hori bortizkiago sentitzen duzu, beste batzuetan lotan izaten duzu, baina beharra hor dago.
Bikotekidea dutenek sexua nolabait ziurtatua daukate, batzuk kontrakoa esaten saiatzen badira ere, eta bikotekiderik ez dutenek tarteka behar hori asetzen saiatzen dira, ahal duten moduan. Askotan parrandan dabiltzala izaten da, deshinibituago daudelako edo, errazago zaie inorri sartzea, asko kostatzen bada beti ere, batzuei behintzat, beste batzuk erreztasun handia baitute.
Ni esan daiteke asko kostatzen zaien multzo horretan nagoela, batzuetan ez dakit nondik aurpegia ateratzen badut ere, baina ordu txikitako txortaldi horiek egunetik egunera aje gehiago sortzen didate.
Sexua praktikatzeko ez da maitasunik behar, hori argi dago, baina ligatzen duzunean gustoko duzun pertsona topatzen saiatzen zara, horrek beste konplizidade bat ematen baitu.
Sexualki disfrutatzeaz gain, pertsona horren goxotasuna bilatzen dugu sarri emakumeok, gauza normala inondik inora, mutilak aldiz askotan desberdinak dira horretan. Esnatzean bere laztanak, muxuak, hitz goxoak entzutea gustatzen zaigu, zeini ez, baina askotan beste zerbaitekin egiten dugu topo eta sexua, sexua bada ere, une horretan objektu hutsak sentitzen gara, zulo bat besterik ez.
Ez da lehen aldia hori gertatu zaidana, eta ez dut uste bakarra izango naizenik. Esnatzen zara, espero duzu berak laztan batzuk egingo dizkizula, edo oso gustora egon dela adieraziko dizula edo muxu goxo batzuk emango dizkizula, inkluso zurekin bazkaltzen geratuko dela, baina ez. Esnatu, jaiki eta ia hitzik esan gabe alde egiten du, bere ondoan dagoena animalia bat izango balitz bezala.
Hoztasun hori ez dut ulertzen eta ez dut onartzen, izugarria iruditzen zait. Pertsonak gara, sentimenduak dauzkagu, txortan egiteak ez digu beste inolako loturarik sortzen, baina pertsona bat horrela tratatzea gehiegi iruditzen zait.
Gero tipoa kalean ikusten duzunean zein aurpegirekin begiratu behar diozu, irrifartsu? Ez du horren gogorik ematen, maitale oso ona izanagatik ere, tipo horrek ez du agurrik merezi, nik hala sentitzen dut behintzat. Nola hurbilduko zara berarengana ezer esatera zure ohean egon denean hitzik zuzendu ez dizunean?
Ez dakit horrelako asko egongo diren baina zoritxarrez nik horrelakoekin egin izan dut topo.
Sexua bai, maitasunik gabe bada ere primeran dago, baina horrela ez mesedez, horrela ez!

AMNESIA

Esnatu eta gorputz baten ondoan zaudela ikusi duzu. Ingurura begiratu duzu, ez dakizu non zauden, tokia harrotza zaizu, baina ezaguna nolabait.
Zure alboan dagoen gorputza ere ezezaguna zaizu, ez diozu aurpegirik ikusten, bizkarrez dago.
Atzo, aspaldiko partez, gau zoro horietako bat izan zen. Afaritan hasi zinen ardoa edaten, gero kopatxo bat, ondoren kubata batzuk, krixtoneko mozkorra harrapatu zenuen. Oroitzen duzun azken unea tipo batekin diskoteka batean hitz egiten ari zinenekoa da, baina tipoaren aurpegia ere ez duzu oroitzen, agian bera izango da zure ondoan datzana lotan, baina ez dakizu, ez baitzara ezerekin akordatzen, ez dakizu zein jokutan ibili zareten, ezertan ibili bazarete behintzat.
Dena dela, egoera ikusirik eta mutilaren bizkarraldea azterturik unea aprobetxatzea deliberatu duzu. Esnatu egin behar duzu, baina gaizto esnatu ere, zure beharra sentitu dezan.
Gerritik heldu duzu eta hatz muturrekin ferekatzen hasi zara, pixkanaka eskua zilbor aldera aurreratu duzu eta jarraitu duzu hatz puntekin sabel aldea laztantzen, emeki, emeki, zirkuloak marraztuz, apurka eskua beherago jaitsiz bere zakila ikutu gabe, baina ikutu nahian bezala, gogoarekin uzteko.
Sentitu duzu nola esnatzen hasi den, gorputza apurka, apurka, biratzen hasi den zure laztanak hobe sentitu ahal izateko, zuri jokua erraztu nahiean.
Zuk jarraitu duzu ikutu berdinekin baina tarteka hatz puntekin zakila ikutzen hasi zatzaizkio. Handitua dauka, oso, epela eta leuna, hala ere ez duzu guztiz heltzerik nahi izan, jokuarekin darraizu bere gorputza laztanduz eta titi buruetan atximur txikiak egin dizkiozu eta aldi berean ezpainekin bere azala dastatzen hasi zara.
Halako batean buelta hartu du eta zuri begira geratu da, bero bero dago, zure moduan. Ahoa ireki eta mingaina zurera sartu du, emeki baina erabakiorki. Zuk segitu egin diozu, jarraitu duten muxuak beroak, edonor zoratzekoak, izan dira. Badirudi bizitza osoa daramazuela hontan elkarrekin zein ondo osatzen zareten ikusita. Aspaldidanik ez duzu oroitzen halako bustialdirik, lehertzear zaudete.
Titietan muxu batzuk eman dizkizu, hatz batekin klitoria ikutzen hasi zaizu, zuk ezin duzu gehiago, asperen batzuk egin dituzu, irrifar batzuekin batera, handik gutxira zure barrura etorri da. Zuk lagundu egin diozu, izugarri sentitzen duzu bere gailua, handia du oso eta izugarri gogorra dago.
Mugitzen hasi zarete, bera gehiago zu baino, baina oso ondo egokitzen zatzaizkio bere gorabeherei. Ipur masailetatik heldu duzu, asko gustatzen omen zaie, gero eta mugimendu bortitzagoak darabilkizue, eztanda egingo duzue, badator, badator, aaaahhhhhhhh!!!!!!!!!!
Bukatu duzuenean minutu batzuz itsatsita geratu zarete, bera zure barruan, elkarri muxu goxo batzuk emanez eta irteterakoan zera bota dizu:
-Kaixo Iosu naiz, zure goiko bizilaguna, atzo gauean portalean topatu zintudan atea zabaldu ezinik eta nirekin etortzeko tematu zinen. Nik ez nuen nahi baina tira, pozten naiz onartu izanaz, hori bai zure mutil-laguna eskaileretan topatzen badut ez dakit zer egingo dudan, ez diozu kontatuko ezta?
Zure azkenaldiko larrualdi onenetako zeinekin eta goiko bizilagun ezezagunarekin! Orduan ohartu zara zergatik ez zitzaizun logela hura hain harrotza egiten, zure logelaren egitura bera duelako, hiru metro beherago seguruenik Xabi lotan dagoen logelaren iguala delako.