Azken garaietan gai hauen inguruko debateak, eztabaidak, etab... ugariak izaten ari dira afektatuak diren herrietan bereziki. Milaka astakeri entzun dira, milaka liskar sortu eta bakoitza berearekin geratuko da, eta hein handi batean politika partidistak tartean direlako, guztia azken finean politika bada ere.
Duela gutxi lagun batek emandako argudioa ekarri nahi nuke honera, bere jarrera guztiz kritikagarria dela jakinik eta pertsonalki berarekin bat egon ez arren. Nire ezagunaren jarrera guztiz berekoia da, bere buruaren erosotasunean oinarrituta, punto. Nik ez dut jarrera hori konpartitzen, ez dut ulertzen, baina tira.
Nire lagunak ez du seme-alabarik ezta izateko intentziorik ere. Berak mundu honetan optimista izanda hogeita hamar, berrogei urte inguru gehiago emango ditu eta berak pentsatzen du erraustegiak ez diola gehiegi afektatuko, birziklatu edo ez ez dio gehiegi kezkatzen, oraingoz arazoa ez da hain handia, hurrengo belaunaldiak dira orain egiten ari garen guzti horren kaltetu izango direnak, eta hor zetorren bere kezka. Nola liteke umeak dituzten horiek, sekula birziklatu ez duten horiek orain bostgarren kontenedorearen defentsore sutsuak izatea? Nola liteke horiek erraustegia jartzea defendatzea? Ez al dira konturatzen zer nolako mundua, zer nolako Euskal Herria, zer nolako herria utziko dieten euren ondorengo maitatuei? Nire lagunak bere kolkorako begiratzen du, nahita, baina nola liteke aita-amek ere ikuspegi bera izatea? Umeak ekarri bai, baina zer nolako etorkizuna opa diete? Konsziente al dira proposatzen ari direnaz?
Neuk ez dut seme-alabarik, seguruen izango ere ez, baina nire ilobentzat, nire lagunen eta ezezagunen ondorengoentzat mundu garbiagoa, orekatuagoa, justuagoa nahi dut. Atez atekoaren alde nago, kontsumitzen dugun guztia gutxituko ez badugu ere, behintzat neurri batean berreskuratuko baitugu. Erraustegiaren aurka nago, honek sor ditzakeen gas kutsakorrez gain, atmosferara berotegi-efektua sortzen duten gasen isurpena txikiagoa izango delako. AHT-aren aurka nago, ez dudalako nire ingurumena txikitzerik nahi, Madrilera joan behar baldin badut (nire lagunak zioen moduan) ez dudalako bi ordutan joan beharrik, eta bestela abioia har dezaket. Agian bihar egongo ez banaiz ere, hemen gelditzen direnentzat, gutxienez nik ezagutu nuen hainako lurraldea nahi dudalako, ze mundu honetan zergatik gauden ez badakit ere, gutxienez bizitza duin bat merezi dugu.
Duela gutxi lagun batek emandako argudioa ekarri nahi nuke honera, bere jarrera guztiz kritikagarria dela jakinik eta pertsonalki berarekin bat egon ez arren. Nire ezagunaren jarrera guztiz berekoia da, bere buruaren erosotasunean oinarrituta, punto. Nik ez dut jarrera hori konpartitzen, ez dut ulertzen, baina tira.
Nire lagunak ez du seme-alabarik ezta izateko intentziorik ere. Berak mundu honetan optimista izanda hogeita hamar, berrogei urte inguru gehiago emango ditu eta berak pentsatzen du erraustegiak ez diola gehiegi afektatuko, birziklatu edo ez ez dio gehiegi kezkatzen, oraingoz arazoa ez da hain handia, hurrengo belaunaldiak dira orain egiten ari garen guzti horren kaltetu izango direnak, eta hor zetorren bere kezka. Nola liteke umeak dituzten horiek, sekula birziklatu ez duten horiek orain bostgarren kontenedorearen defentsore sutsuak izatea? Nola liteke horiek erraustegia jartzea defendatzea? Ez al dira konturatzen zer nolako mundua, zer nolako Euskal Herria, zer nolako herria utziko dieten euren ondorengo maitatuei? Nire lagunak bere kolkorako begiratzen du, nahita, baina nola liteke aita-amek ere ikuspegi bera izatea? Umeak ekarri bai, baina zer nolako etorkizuna opa diete? Konsziente al dira proposatzen ari direnaz?
Neuk ez dut seme-alabarik, seguruen izango ere ez, baina nire ilobentzat, nire lagunen eta ezezagunen ondorengoentzat mundu garbiagoa, orekatuagoa, justuagoa nahi dut. Atez atekoaren alde nago, kontsumitzen dugun guztia gutxituko ez badugu ere, behintzat neurri batean berreskuratuko baitugu. Erraustegiaren aurka nago, honek sor ditzakeen gas kutsakorrez gain, atmosferara berotegi-efektua sortzen duten gasen isurpena txikiagoa izango delako. AHT-aren aurka nago, ez dudalako nire ingurumena txikitzerik nahi, Madrilera joan behar baldin badut (nire lagunak zioen moduan) ez dudalako bi ordutan joan beharrik, eta bestela abioia har dezaket. Agian bihar egongo ez banaiz ere, hemen gelditzen direnentzat, gutxienez nik ezagutu nuen hainako lurraldea nahi dudalako, ze mundu honetan zergatik gauden ez badakit ere, gutxienez bizitza duin bat merezi dugu.
