Aurreko sarrera batean zera nion: musiko gutxiengatik esan dezakegu poetak direla. Hartan Neil Young handia nuen hizpide. Oraingoan gure herrian dugun musiko handienetakoa ekarri nahi dut nire txoko honetara: Ruper Ordorika.
Badira hogeitazazpi urte deskubritu nuenetik. Ordu ezkero beti jarraitu izan dut berak egindako dena: ruperzale amorratua naizela esan liteke, eta, nola ez, bere azken lana eskuratu dut jada.
Bere kantuak plazerra dira nire gogorako, haiek entzutea gozamen bat da nire entzumenerako, eta, gainera, letra askorekin izugarri identifikatua sentitzen naiz.
Hona hemen azken disko horretatik ateratako kantu horietako baten hitzak, zoragarria, poeta batek soilik idatz ditzakeen horietakoak!
EZBAIEKO GOGOAN
Bihotz egoskor honek ez du nahi
gauzak diren bezala onartzerik.
Ezentzunarena egiten du askotan
baita ezetza borobil denean.
Ez didazu batere lagunketan,
bihotz egoskorra, benetan!
Ezbaieko gogo hau argitzen
ez didazu laguntzen.
Bihotz itsuak ez didala uzten
inolaz ere bakean izaten,
zorionaren bila joateko esaten dit
nahiz eta ezetza hartu dudan aspaldi.
Ez didazu batere lagunketan,
bihotz itsua, benetan!
Ezbaieko gogo hau argitzen
ez didazu laguntzen,
gogoa argitzen.
No comments:
Post a Comment