Surferoarena

Surferoa taula gainean bezala nengoen,

Lasai,

Nire olatuaren zai,

Neurtzen,

Hau ez,

Hau ez,

Hurrengoa ere ez,

Agertu zinen arte

(hau bai)

indarrez,

eta zure gainean jaso ninduzun

ni zutik, ziur,

oreka galtzeko bildurrik gabe,

pozik,

disfrutatzen,

aurrera,

aurrera,

baina instante labur batean

itsasbazterreratu ginen,

edo nintzen,

ze zu etorri bezala

desagertu baitzinen

surferoaren olatuaren moduan

Gabon madarikatuak

Triste nago, oso triste. Urtero garai hauetan antzeko zerbait gertatzen zait eta nire buruarekin borrokatu arren ezin dut ekidin.

Triste nago, oso triste. Urte bat gehiago aurrera doa eta nire bizitzan merezi duen ezer egin ez izanaren sentsazioa daukat, hori gezurra dela jakin arren.

Triste nago, oso triste. Amets batez maiteminduta, eta nire maitasun guztia ezerezean geratzen denaren errealitate krudelarekin egiten dut topo, baina hala ere ez dut onartu nahi, eta ametsetan dihardut nire barrua oraindik gehiago torturatzen.

Triste nago, oso triste. Bizitza bakarra dela eta edozein unetan galdu dezakegula jakin arren une bakoitza gozatzeko eta bizitzeko indarrik ez daukat.

Triste nago, oso triste. Oporretan eta etxean sarturik nire buruaz errukituz, kalera irten eta bizirik nagoela aldarrikatu beharrean.

Triste nago, oso triste, baina aldarte hau aldatzeko deliberazioa egin dut, besterik ez baitago, inor ezbaitzait etorriko nire bizitza alaitzera, neuk atera beharko dut zoriontsu egingo nauen hori bilatzera.

SOS!

Munduaren beste aldetik

SOS!

Laguntza eskean oihuka dabiltza

Gure aparatu estereofonikoak

Ozenegi jotzen ari dira

Eta ez diegu entzuten

eskerrak!

infernua

Sakelako telefonoa jotzearen zai

Sei hilabete daramat

Eta ez du hitz egin nahi

Ez du bere ahotsik adierazi nahi

Baina nik temati darrait

Eserita edo etzanda, zai

Eta ez det ohartu nahi ez duela joko

Ez didazula hots egingo

Ez dezula deituko

Itsutu egin naiz

Ez det nire bihotza baina haratago ikusten

Nire mundua uzkurtu balitz bezala

Nire logela det orain mundua

Apenas jaten badet

Erosketak sakelako telefonotik egiten ditut

Supermerkatuko mutilak ekartzen dizkit nire bunker honetara

Ze horrela bizi naiz

Mundutik aparte

Nik eraiki dudan inpernu latz eta gorrotagarri honetan

Eta telefono hotsik ez

Zu zauden inpernu, zeru edo dena delako horretan, ez al da koberturarik?

Jakingo bazenu zer gogoa dudan zurekin bat egiteko?

Baina mediku haiek ez zidaten utzi

Eta hemen nago

gurpildun aulki madarikatu honetan

telefonoari so

zure beste mundu horretara eramango nauen deiaren zai

Izugarria!

Aste honetan ehundaka polizik ehun lokal, etxebizitza, inguru miatu dituzte eta 34 gazte atxilotu etorkizunean gerta daitezkeen ekintza imaginarioen ustezko egileak izan daitezkelako ustean, beraz haien mesedetan zalantza ezbairik gabe. Eskerrak jainkoari, madrileko audientzia madarikatu horretako jainkotxoetako bati. Eta bitartean kutxazain baten beltzuneak kezkatzen gaitu, gu guztion diruarekin konpondu beharko dute eta, eta nik neure buruari galdetzen diot, behin eta berriro, nor etorriko da eratzen ari garen edo eratzera bultzatzen gaituzten gizarte gaixo, faxista, pentsamendu bakarrekoa konpontzera? Ze ni behintzat oso kezkatuta nago, horrelako operazioen aurrean oro har gizarte guztiak ageri duen jarreraz, ohitu ei gara eta gure egunerokoarekin jarraitzen dugu ezer gertatu ez balitz bezala. Tamalgarria benetan. Izugarria!