Oraintxe bertan telefonoa hartu eta hots egingo nizuke zurekin zerbait egiteko: mendira edo kontzerturen batera joateko, elkarrekin afaltzeko,... (hitz egiteko ez, lasai, badakit hori ez duzula gustuko, ez nirekin behintzat), baina aspaldi borratu nuen zure zenbakia. Hala ere, izan banu ez nintzateke ausartuko badakidalako ez zenukela erantzungo.
Mezu bat bidaltzea ere badaukat, baina hori ere ez dut egingo; eta kalean ere gera zintzaket, baina "konfiantza" puntu bat genuenean ez banuen egin, nola egingo dut orain?
Ez, egingo nuke, baina ez dut horrelakorik egingo zure txanda delako.
Zeure buruarekin zintzoa bazina (zure jarrerak adierazten dit baduzula zerbait hor barruan), zeuk deitu beharko zenidake, edo mezu bat bidali, edo kalean gelditu.
Egingo genuke zerbait elkarrekin, eta ziur naiz gustura egongo ginela, lotzen gaituzten gauzak, urruntzen gaituztenak baino gehiago direlako, eta zuk hori nik bezain ongi dakizu. Beraz, zure barruko arra ateratzerik nahi baduzu badakizu non nagoen, nik beti erantzuten dut.
Lagun batek bidali dit power point hau. Itxuraz Mario Benedetti idazle uruguaiarrak esandako edo idatzitako esaldiak, borobilak gehienak. Ea gustuko dituzuen!!!
Aurreko sarrera batean zera nion: musiko gutxiengatik esan dezakegu poetak direla. Hartan Neil Young handia nuen hizpide. Oraingoan gure herrian dugun musiko handienetakoa ekarri nahi dut nire txoko honetara: Ruper Ordorika.
Badira hogeitazazpi urte deskubritu nuenetik. Ordu ezkero beti jarraitu izan dut berak egindako dena: ruperzale amorratua naizela esan liteke, eta, nola ez, bere azken lana eskuratu dut jada.
Bere kantuak plazerra dira nire gogorako, haiek entzutea gozamen bat da nire entzumenerako, eta, gainera, letra askorekin izugarri identifikatua sentitzen naiz.
Hona hemen azken disko horretatik ateratako kantu horietako baten hitzak, zoragarria, poeta batek soilik idatz ditzakeen horietakoak!
Ez daukazu ezer galtzeko, eta irabazteko dena, agian.
Biluztu zaitez eta egin ezazu gorputzak eskatzen dizuna: telefonoz deitu, mezu bat bidali, kalean gelditu eta pote batera gonbidatu, behar duzuna, ahal duzuna. Gehienez ezezkoa jasoko duzu, baina hori aurretik ere bazenuen. Egun, edo aste, edo hilabete batzuetan lotsatuago sentituko zara? Baina, zer da hori saiakeraren ostean? Bestela, akaso, bizitz osoa igaroko duzu damututa eta hori okerragoa litzateke.
Izan ausarta eta pausua eman, zure buruak eskertuko dizu!
